به گزارش قدس آنلاین، «بهرام شاه‌محمدلو» از دهه ۶۰ تاکنون سمبل قصه‌گویی در ایران شناخته می‌شود که این بُعد از شخصیت او بی‌شک متأثر از اجرای برنامه و قصه‌گویی‌اش در تلویزیون است. آقای قصه‌گو، اما مادرش را محبوب‌ترین قصه‌گوی زندگی‌اش می‌داند.
شاه‌محمدلو درباره اولین خاطره‌اش از واژه قصه گفت: گرچه امروز من را با قصه‌ها به یاد می‌آورند، اما مادر برای من شیرین‌ترین خاطره‌ام از قصه است، زیرا از نخستین قصه‌گویان همراه من بوده که با هم به صورت اشتراکی قصه می‌گفتیم. در واقع مادرم محبوب‌ترین قصه‌گو برای من است.
شاه‌محمدلو در ادامه درباره شیوه قصه‌گویی توضیح داد: هر عنصر و عمل خلاقانه‌ای اگر با طبیعت انسان ارتباط مستقیم و واقعی داشته باشد، بر دل مخاطب می‌نشیند، حال این انسان در هر سنی که باشد، جذب می‌شود. ما شیوه‌های قصه‌گویی را به تناسب گروه‌های سنی مخاطب در نظر می‌گیریم.
او افزود: زمانی مادربزرگ‌ها دور کرسی می‌نشستند و قصه‌گویی می‌کردند و به این شیوه مادربزرگ نماد قصه‌گویی شد، اما کودک امروز بنا به شرایط جدیدی که دارد، چندان مشتاق پذیرش این شیوه نیست. ارتباط انسانی به درک ما از مخاطب و آماده‌سازی خوراک مناسب برای روحش کمک می‌کند. نیازهای کودک باید شناخته شود تا امکان برقراری ارتباط نزدیک با کودک مهیا شود و بر این اساس قصه برای کودک گفته شود. در غیر این صورت قصه‌گویی نتیجه و تاثیر ندارد. اگر فاکتورهای لازم در قصه‌گویی رعایت شود، نیاز کودک با قصه شنیدن برطرف خواهد شد.
این قصه‌گو درباره تاثیر قصه‌گویی بر تربیت کودکان و نوجوانان تاکید کرد: قصه‌گویی به شدت بر تربیت کودکان در هر دوره‌ای از تاریخ تاثیر داشته است. ابزار قصه‌گویی مغز انسان و بیان خلاق و توانمندی‌هایش در زمینه قصه‌گویی است. هر چه کار قصه‌گو غنی، به روز و مختص مخاطب باشد، آموزش از طریق قصه اثرگذارتر خواهد بود. در این دوران محتوای قصه باید بالاتر از میانگین فرهنگی زمانه باشد تا امکان تاثیرگذاری قصه بر شنونده بیشتر شود. ما امروز در حوزه‌هایی که فراتر از سطح متوسط پیش می‌رویم، مخاطب را بیشتر جذب می‌کنیم و شیوه‌های تازه زیستی را به کودکان می‌آموزیم.
این هنرمند درباره ابزارهای جذب نسل‌های جدید به قصه‌گویی گفت: قصه‌گو امروز باید از راه‌های مختلف مخاطبان خود را آگاه کند. نسل امروز باید قصه را به عنوان یک سرگرمی بشناسد. مسئولیت این آشنایی در بعد وسیع بر عهده رادیو، تلویزیون، شبکه‌های مجازی و صحنه‌های اجرا و همچنین جشنواره‌هایی مانند جشنواره قصه‌گویی است.
وی در ادامه افزود: البته پیش از هر اتفاق و اطلاع‌رسانی باید بدانیم که ما در این قصه‌ها چه پیامی داریم و هدف‌مان از این پیام‌ها چیست. اگر از نخستین عوامل لازم برای جذب مخاطب مورد نظرمان از جمله تناسب پیام، بیان و تنوع موضوع قصه‌ها اطمینان داریم، در این صورت باید به فکر دیگر راه‌های جذب نسل جدید مانند، تبلیغات و رسانه‌ها باشیم.
شاه‌محمدلو درباره تاثیر جشنواره قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر جامعه اشاره کرد: جشنواره قصه‌گویی حتماً تاثیرهایی بر جامعه خواهد گذاشت، گرچه به نظرم هنوز برای رسیدن جشنواره به نقطه مطلوب راه باقی است، اما با دست‌اندرکاری گروه‌های جدید، احساس می‌کنم اتفاق‌های خوبی در راه است و در این دو دوره با نظم بیشتر و به نحوی جدی‌تر درباره این جشنواره اطلاع‌رسانی شده است.
وی همچنین یادآور شد: برپایی جشنواره‌ای مثل قصه‌گویی کمک می‌کند علاقه‌مندانی که می‌خواهند در این عرصه تجربیات جدید و جدی‌تری داشته باشند، بیاموزند و بیاموزانند و این فرصت برایشان فراهم شود تا بتوانند جایگاهی پیدا کنند و راه پیشرفت‌شان در این حوزه بازتر شود. واقعیت این است که قصه و قصه‌گویی متعلق به همه افراد و فرهنگ‌هاست و همه حق دارند از فرصت‌هایی که در این زمینه ایجاد می‌شود استفاده کنند.
شاه‌محمدلو در پایان در رابطه با آنچه هنگام داوری آثار برایش اهمیت دارند، گفت: در جریان داوری برای من پیام قصه، بیان واضح و به روز بودن قصه، اهمیت زیادی دارد. نکته دیگری که به آن توجه دارم این است که قصه بتواند ارتباط نزدیکی با مخاطب برقرار کند.
بیست‌ودومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی از ۲۶ تا ۳۰ آذر ۱۳۹۸ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب تهران برگزار می‌شود.
نظر شما